Sarah Butler – Tien dingen die ik leerde over de liefde

Nadat Alice maanden heeft rondgetrokken in onherbergzame gebieden is ze weer terug in Londen. Door haar reizen heeft het bericht dat haar vader op sterven ligt haar laat bereikt. Ze is nog net op tijd terug om afscheid van hem te nemen in het statige, kille huis waar ze opgroeide.

Daniel, een man van rond de zestig, heeft al tientallen jaren geen dak meer boven zijn hoofd. Hij voelt zich in de straten van Londen veel meer thuis dan dat hij ooit in een echt huis heeft gehad. Een ding houdt hem op de been: de zoektocht naar de dochter die hij nooit heeft gezien.

Op het Boekenfestijn in Eindhoven las ik de flaptekst van ‘Tien dingen die ik leerde over de liefde’ en werd ik heel nieuwsgierig naar het verhaal. Helaas heeft het me niet zo kunnen bekoren zoals ik van tevoren verwacht had.

Sarah Butler vertelt in haar debuutroman het verhaal van Alice en van Daniel. Afwisselend lees je lijstje met ‘Tien dingen die…’, bijvoorbeeld Tien dingen die ik tegen mijn vader zal zeggen en Tien dingen die je niet zou moeten doen. Dat past aan de ene kant mooi bij het verhaal en vooral bij de titel, maar aan de andere kant halen die lijstje je telkens uit het boek. Het kost sowieso al wat moeite om lekker in het verhaal te komen, omdat beide personages vanuit de ik-vorm vertellen. In het begin ben je echt even zoekende wie wie is en wie wanneer aan het woord is.

Doordat er maar weinig in ‘Tien dingen die ik leerde over de liefde’ gebeurt, verloopt het allemaal vrij langzaam. Het onderwerp dat Butler naar voren laat komen is de liefde in algemene zin en hoe verschillend mensen daarmee omgaan, maar daar had de auteur toch meer uit kunnen halen. Net wat meer activiteit in het boek had ervoor gezorgd dat het lezen wat prettiger en vlotter ging. Dit boek was het niet helemaal voor mij.

Auteur: Sarah Butler
Titel: Tien dingen die ik leerde over de liefde
Genre: Roman
Aantal pagina's: 273
Uitgeverij: Artemis & co
ISBN: 9789047203261