Géraldine Schwarz – De geheugenlozen

Géraldine Schwarz ontdekt op een dag dat haar Duitse grootvader in 1938 voordelig een joods bedrijf heeft overgenomen. Na de oorlog verlangt de eigenaar, die zijn familie in Auschwitz verloor, herstelbetalingen. Karl Schwarz, zoals vele Duitsers, weigert zijn verantwoordelijkheid als meeloper te erkennen.

‘De geheugenlozen’ begint met een kort voorwoord van Schwarz, waarin ze uitlegt waarom ze dit boek geschreven heeft. Wat is het knap dat ze de geschiedenis van haar familie heeft onderzocht en ondanks de toch wel heftige uitkomst het verhaal op papier heeft weten te zetten. Ik weet niet of iedereen dat gedaan of gekund zou hebben.

Schwarz heeft een gedegen en uitgebreid onderzoek gedaan naar haar familie en dit in het groter geheel gebracht. Ze verbindt telkens wat haar familie heeft gedaan met de algemene geschiedenis, waardoor je het als lezer allemaal een goed plekje kan geven. Al snel wordt duidelijk dat Schwarz’ onderzoek niet gemakkelijk is geweest. Ze is lang bezig geweest om als het ware de onderste steen boven te krijgen en antwoord te krijgen op al haar vragen rondom haar familiegeschiedenis. Dat resulteert in een interessant en soms pijnlijk verhaal. Het laat je nadenken over hoe jij zou reageren als je in die situatie had gezeten. Is alles wel zo zwart/wit geweest in die tijd als het lijkt?

Ondanks de vele informatie en feiten vanuit de grote geschiedenis is ‘De geheugenlozen’ geen taaie kost geworden. Schwarz weet het allemaal op een boeiende manier op te schrijven. Hierdoor blijf je het boek met veel interesse lezen. De epiloog tenslotte vormt een passende afsluiting van het boek. Niet meer dan logisch dat dit boek de winnaar is van de European Book Award 2018.

Auteur: Géraldine Schwarz
Titel: De geheugenlozen
Genre: Non-fictie
Aantal pagina's: 445
Uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 9789045036373