Overslaan en naar de inhoud gaan

Interview Nannet van der Ham

Nannet van der Ham heeft onder het pseudoniem Nan Adams twee series geschreven: ‘Vera op de Veluwe’ en ‘Brenda Park Mysteries’. Het laatste deel uit de Vera-serie is pas verschenen. Een mooi moment om deze auteur eens een aantal vragen te stellen.

Is ‘Moordplan’ bijvoorbeeld wel écht het laatste deel uit de Vera op de Veluwe-serie? Lijkt Nannet zelf meer op Brenda of juist op Vera? En waar haalt ze toch al haar inspiratie vandaan? Op deze en enkele andere vragen lees je hieronder het antwoord.

1. Hoe ben je ooit aan het schrijven van je eerste boek begonnen? Was boeken schrijven altijd al een droom van je?
Nannet: “Mijn lagere school-vriendin Aafke zegt dat ik op mijn 9e haar een leeg boek liet zien en dat ik heb gezegd: "Dit is mijn boek, ik weet alleen nog niet wat ik ga schrijven." Aan het voeteneind van mijn bed staat een grote houten kist vol dagboeken én verhalen, strips en gedichten van toen ik nog heel jong was. Ik wist dus al heel jong wat mijn passie was. Bovendien had ik toen al fantasie voor tien.”

2. Waar haal je de inspiratie voor je boeken vandaan?
Nannet: “Uit het échte leven. De inspiratie is all around me! Ik schrijf - zoals je al weet - twee series: Brenda en Vera. Brenda is wie ik nu ben (ik ben in het echte leven lifestylecoach, heb relatie-issues gehad ('Robert') en werk met veel vrouwen. Bovendien is Brenda's hartsvriendin Juul in het echt mijn bestie Aafke (woont in Engeland met haar man!) en Vera is zoals ik zou willen zijn (gesettled, rustig, country store, cozy cottage).”

3. De series ‘Vera op de Veluwe’ en ‘Brenda Park Mysteries’ schrijf je onder pseudoniem Nan Adams. Waarom heb je daarvoor gekozen?
Nannet: “Heel hoogdravend: ik wilde een naam die in alle talen goed klinkt! Voor het geval de boeken vertaald worden, zeg maar. Nan zijn mijn eerste drie letters, veel mensen noemen mij 'Nan'. Adams is de meisjesnaam van mijn oma.”

4. Herken je bepaalde eigenschappen van jezelf in de hoofdpersonages Vera en Brenda? Zo ja: welke zijn dat?
Nannet: “Oh ja, Brenda is totally me! Komt werelds over, maar is best soms onzeker. Wil geëmancipeerd zijn, maar betrapt zich op traditionele man-vrouw gedachten en zoekt bevestiging in de liefde. Uiteindelijk rijdt Brenda met haar hond Karlsson in haar eentje de zonsondergang tegemoet. Net Lucky Luke. Ik voel me vaak Lucky Luke!
Vera houdt van haar familie en haar hond Watson. Met hen om mij heen (ik heb een zoon en schoondochter Rick & Nikki - Rik en Kiki in de Vera-serie! En een dochter Roos die bij een modetijdschrift werkt - Robin in de serie!) - ben ik het gelukkigst. Je merkt wel: beide series zijn heel autobiografisch!”

5. Het laatste deel uit de Vera op de Veluwe-serie is pas verschenen. Het verhaal van ‘Moordplan’ speelt zich voornamelijk af in Wenen. Heb je zelf iets speciaals met deze plaats?
Nannet: “Ja, ik begeleid wellness-reizen voor vrouwen in mijn andere leven en ik ben meerdere keren in Wenen geweest. Ik houd van die stad! De grandeur, de geschiedenis, de winkels, heel intrigerend. Er is een hoop duistere historie in die stad en dat voel ik als ik daar ben.”

6. Is ‘Moordplan’ echt het allerlaatste deel over Vera op de Veluwe? Of komt er wellicht ooit nog een vierde deel uit?
Nannet: “Ik hóóp het! Terwijl ik deel 3 schreef, zei mijn uitgever dat dit het laatste deel zou zijn. Ik was even teleurgesteld, er zitten nog zoveel Vera-avonturen in mijn hoofd! Maar we hebben te lijden onder het genre 'thriller' dat op de boeken geplakt moest worden. Nu is dat naar 'spannende roman' aangepast, maar nog dekt het de lading niet helemaal. Ik schrijf cozy crimes en die term is in Nederland helemaal niet bekend, dus kon Loft Books dat niet voor elkaar krijgen. Door het verkeerde genre zet ik lezers soms op het verkeerde been, is men teleurgesteld dat er geen bloed vloeit en andere gewelddadigheden worden genoemd én verkoopt de serie wellicht nog niet zo goed. Maar ik houd vol en weet zeker dat het binnenkort helemaal bekend is! Dan komt Vera weer tevoorschijn, hoor!”

7. Jij staat bekend als een cozy crime auteur. Wat betekent deze term precies? Hoe vind je het dat je zo genoemd wordt?
Nannet: “Ik vind het ZALIG!! Het is een droom die uitkomt om de cozy crime auteur van Nederland te zijn. Overigens heb ik mijzelf daartoe uitgeroepen! Hahaha! Ik verslind dat genre zelf in het Engels (UK & VS) en droom helemaal weg over de gezellige dorpjes, de hechte gemeenschappen, de amateurdetective die een raadsel weet op te lossen vóór de politie er op komt... Echt zalig! De omschrijving van een cozy crime is dus: een kneuterig misdaadverhaal waarin een amateurdetective in een hechte gemeenschap de politie helpt of zelfs te slim af is en een mysterie oplost. Father Brown, Agatha Raisin, Miss Marple en mijn lieveling Jessica Fletcher zijn voorbeelden, maar de drie toffe chickies van Charlie's Angels ook, hoewel daar veel meer geweld bij komt kijken, dus niet heel cozy...”

8. Hoe ziet een gemiddelde werk-/schrijfdag er voor jou uit? Welke gevolgen heeft de coronatijd op jouw werkende en schrijvende leven?
Nannet: “Ik sta heel vroeg op, het liefst 5 uur, meestal 6 uur. Dan laat ik Karlsson/Watson/Zorro uit en ga schrijven. In Coronatijd heb ik vijf cozy crimes geschreven, alle drie de Vera's en twee Brenda's. Mijn reiswerk viel namelijk helemaal weg. Ik deed niet veel inspiratie op tijdens Corona, maar kon wel uit mijn herinnering/ervaringen putten!”

9. Wat voor soort boeken lees je zelf graag? Heb je bepaalde favoriete auteurs?
Nannet: “Vroeger (en nóg!) was Enid Blyton mijn heldin. ‘De dolle tweeling’, ‘Pitty op kostschool’, ‘De 5 detectives’... ik heb álles van haar gelezen en eigenlijk zijn Vera en Brenda volwassen Pitty's! Ik lees bijna alles, vooral in het Engels, dat is een overblijfsel uit mijn jeugd die ik deels op een Amerikaanse high school doorbracht (mijn vader werd regelmatig uitgezonden naar het buitenland). Ik heb meer dan twintig Christmas cozy crimes gelezen, ik lees alles van Elizabeth Gilbert (‘Eten Bidden Beminnen’), Paulo Coelho (‘De Alchemist’) en nu en dan - als ik het nodig heb! - oppeppende zelfhulpboeken als ‘Willen is Kunnen’ van Wayne Dyer of ‘De 7 eigenschappen voor effectief leiderschap’ van Stephen Covey.”

10. Heb je nog schrijftips voor (beginnende) auteurs?
Nannet: “Het is een cliché, maar: 'ga zitten - ga schrijven' is nummer 1. Ik heb een abonnement genomen op het tijdschrijft SCHRIJVEN en daaruit leer ik ongelooflijk veel over karakters, show, don't tell, spanningsopbouw, etc. Niet veel mensen weten dat ik onder mijn eigen naam tien lifestyleboeken heb geschreven. Mijn schrijfcoach die ik toen had heeft mij veel geleerd over grammatica en zinsopbouw. Mijn grootste tip: toon lef, toon volharding en wil je je verhaal uitgeven: huur deskundigheid in. Bovenal: heb SCHRIJFPLEZIER, het is reizen en fantaseren zonder de deur uit te hoeven!”

Bedankt voor het beantwoorden van mijn vragen.
Nannet: “Heel graag gedaan!”